Terazinin Evrimi
Terazinin ilk belgesi M.O. 2500 yilma ait bir Misirli resmidir. Eski bağlarda terazi altının tartılmasında kullanılmıştır. Sadece kuyumculukta kullanılan bir araç olarak görülebilir. M.O. 1450'ye kadar kullanılan ağırlıklar taştandı.
Bozulmalarını engellemek için ağırlıklar altın veya platin olup, nadiren krom kaplıdır. Roma terazisi (tek kefeli) ve çift kefeli teraziler yüzyıllar boyunca insanlığın hizmetinde olmuştur.
Teraziye ait gelişmelerin çoğu yüzyılımıza aittir. Ezelden beri geleneksel tartma işleminin geliştirilecek bir tarafinın olmadığı sanılıyordu. Teknolojik ve bilimsel gelişme ağırlıkların el veya maşa ile kullanılmasını ortadan kaldırmıştır.
Ağırlıklar terazinin bir parçası olup, kollar vasıtası ile istenilen ağırlık kefeye yerleştirilmektedir. Okumalar artık dijital yöntem ile yapılmakta, böylelikle tek kefe kullanarak hassasiyet artırılmıştır. Bu metoda "dara" ya da "yer değiştirme" deniyor. Dara işlemi de ortadan kaldırılmıştır. Belli bir ağırlığa kadar kolu kullanarak okuma sıfirlanabilir. Bu yöntemle doğrudan net ağırlık ölçülebilmektedir.
Bütün bu gelişmeler tartım işlemini kısaltmış, hassasiyeti artırmış, özel eğitilmiş personel gerektiren bir işlem olmaktan çıkartmıstır. Dijital okumanin dışında kayıt etme imkanı mevcut olup, kontrol işlemi sağlanabilmektedir. En son çıkan terazi türü bükme terazisidir. Bu durumda iğnenin hareketini sağlayan ancak iplerin aşınıp hassasiyet kaybına yol açan bıçak sistemleri ortadan kaldırılmış, daha sağlam, titreşimlerden ve uzerine konulan yüzeyin akmasından fazla etkilenmeyen ve geleneksel terazi özelliklerini taşıyan yeni kuşak teraziler geliştirilmistir. Ayrıca hassasiyet artırılmıştır. İlk bükme terazisi 200 yıl önce daha zayıf kuvvetleri tartmak için Henry Cavendish tarafından imal edilmiştir. Günümüzdeki ise onun geliştirilmiş halidir.
Terazisi incecik bir metal telle, orta kısmından asılan bir yatay çubuktan ibaretti. Bu çubuğun dönmesi bir eğmeyi oluşturuyor, açının hesaplanmasından en küçük kuvvetler bile ölçülendirilebiliyordu. Günümüzün terazisi eğilme elastikiyetini kullanmamakta, ancak prensip Cavendish'inkiyle aynıdır. Görüldüğü gibi birbiri üzerinde hareket eden kısımlar yoktur. Sürtünme olmadığından aşınma da söz konusu değildir. Titresimler de bıçak sistemindeki gibi zararlı değildir.
Teraziye ait gelişmelerin çoğu yüzyılımıza aittir. Ezelden beri geleneksel tartma işleminin geliştirilecek bir tarafinın olmadığı sanılıyordu. Teknolojik ve bilimsel gelişme ağırlıkların el veya maşa ile kullanılmasını ortadan kaldırmıştır.
Ağırlıklar terazinin bir parçası olup, kollar vasıtası ile istenilen ağırlık kefeye yerleştirilmektedir. Okumalar artık dijital yöntem ile yapılmakta, böylelikle tek kefe kullanarak hassasiyet artırılmıştır. Bu metoda "dara" ya da "yer değiştirme" deniyor. Dara işlemi de ortadan kaldırılmıştır. Belli bir ağırlığa kadar kolu kullanarak okuma sıfirlanabilir. Bu yöntemle doğrudan net ağırlık ölçülebilmektedir.
Bütün bu gelişmeler tartım işlemini kısaltmış, hassasiyeti artırmış, özel eğitilmiş personel gerektiren bir işlem olmaktan çıkartmıstır. Dijital okumanin dışında kayıt etme imkanı mevcut olup, kontrol işlemi sağlanabilmektedir. En son çıkan terazi türü bükme terazisidir. Bu durumda iğnenin hareketini sağlayan ancak iplerin aşınıp hassasiyet kaybına yol açan bıçak sistemleri ortadan kaldırılmış, daha sağlam, titreşimlerden ve uzerine konulan yüzeyin akmasından fazla etkilenmeyen ve geleneksel terazi özelliklerini taşıyan yeni kuşak teraziler geliştirilmistir. Ayrıca hassasiyet artırılmıştır. İlk bükme terazisi 200 yıl önce daha zayıf kuvvetleri tartmak için Henry Cavendish tarafından imal edilmiştir. Günümüzdeki ise onun geliştirilmiş halidir.
Terazisi incecik bir metal telle, orta kısmından asılan bir yatay çubuktan ibaretti. Bu çubuğun dönmesi bir eğmeyi oluşturuyor, açının hesaplanmasından en küçük kuvvetler bile ölçülendirilebiliyordu. Günümüzün terazisi eğilme elastikiyetini kullanmamakta, ancak prensip Cavendish'inkiyle aynıdır. Görüldüğü gibi birbiri üzerinde hareket eden kısımlar yoktur. Sürtünme olmadığından aşınma da söz konusu değildir. Titresimler de bıçak sistemindeki gibi zararlı değildir.